Dnia 17 czerwca 2009 r. w klasztorze poznańskim w 94. roku życia zmarł nasz współbrat:
śp. o. Hugolin Franciszek Pieprzyk OFM
Dobry Jezu, a nasz Panie,
daj Mu wieczne spoczywanie!
***
Był synem Pawła i Bronisławy zd. Kapała. Urodził się 5.08.1914 r. w Karolinkach (pow. Rawicz, woj. wielkopolskie), w parafii pw. św. Mikołaja Bpa w Miejskiej Górce, w archidiecezji poznańskiej. Po maturze, dnia 17.08.1933 r., wstąpił do nowicjatu Franciszkanów. Profesję czasową złożył 23.08.1934, a śluby uroczyste 25.09.1937 r. Święcenia kapłańskie przyjął 21.12.1946 r.
Druga wojna światowa zastała kleryka Hugolina Pieprzyka, subdiakona i alumna WSD Franciszkanów we Wronkach na wakacjach, które spędzał na Goruszkach. Klasztor w Miejskiej Górce, czyli na Goruszkach, został 15 lutego 1940 r. zamieniony przez okupanta hitlerowskiego na obóz przejściowy dla duchowieństwa katolickiego. Pierwszymi internowanymi byli franciszkanie, którzy przebywali wówczas w klasztorze, a wśród nich znalazł się też br. Hugolin.
Był to pierwszy etap wojennej gehenny kleryka Hugolina. Odmówił wtedy podpisania oświadczenia, że wyrzeka się wiary w Chrystusa i rezygnuje z pobytu w zakonie. Drugim etapem był klasztor benedyktynów w Lubiniu k/Kościana. Przebywał w nim od 26 kwietnia do 6 października 1941 r. Ostatnim, zarazem najtragiczniejszym i najdłuższym etapem był pobyt w obozie koncentracyjnym w Dachau (1941–1945).
Po wyzwoleniu obozu udał się do Włoch i tam w Rzymie, w Antonianum kontynuował rozpoczęte we Wronkach studia teologiczne. Dnia 21 grudnia 1946 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Po powrocie do prowincji pełnił różne odpowiedzialne funkcje. Był prefektem w Niższym Seminarium Duchownym w Jarocinie (1947-1952) i w Kobylinie (1957-1959), magistrem kleryków w WSD w Panewnikach (1952-1957), mistrzem nowicjatu w Osiecznej (1961-1962 i 1965-1968), osobistym sekretarzem prowincjała (1968–1971), wikarym domu we Wronkach (1971-1975) i w Pakości-Kalwarii (1975–1977), ojcem duchownym w WSD w Panewnikach (1977–1983), archiwistą prowincjalnym w Panewnikach (1983–1991). W 1991 r. przeszedł do powstałej wtedy prowincji pw. św. Franciszka. Osiadł w Osiecznej, gdzie był ojcem duchownym w nowicjacie (1991–1997). Jako emeryt przebywał od 1997 r. w klasztorze w Woźnikach.
Od 2003 r. aż do śmierci mieszkał w klasztorze w Poznaniu. Był zarówno autorem szkicu biograficznego o o. Marcinie Szawernie jako kapelanie wojska polskiego i kilku biogramów w „Słowniku biograficznym katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku”, jak również zamiłowanym filatelistą.
