W 1997 roku w Jarocinie zmarł nasz współbrat:
śp. o. Edmund Antoni Rutkowski OFM
Dobry Jezu, a nasz Panie,
daj Mu wieczne spoczywanie!
***
Edmund urodził się dnia 27 sierpnia 1945 roku w miejscowości Lence, na Ziemi Białostockiej. Został ochrzczony w kościele parafialnym pw. św. Marii Magdaleny w Dobrzyniewie, diec. białostocka. Rodzice, Antoni i Helena, zd. Lenczewska, nadali mu na chrzcie imię Antoni. Lata dziecięce spędził w Wielkopolsce, w Wiatrowie i Pruścach k. Wągrowca. Po ukończeniu szkoły podstawowej, uczył się w Niższym Seminarium Duchownym Franciszkanów w Kobylinie k. Krotoszyna.
W wieku 16 lat, w roku 1961, po otrzymaniu promocji do klasy X poprosił o przyjęcie do nowicjatu Prowincji Wniebowzięcia NMP. Odbył go w klasztorze w Osiecznej. Po jego ukończeniu, w klasztorze w Opolu uzupełniał wykształcenie w zakresie szkoły średniej. Po maturze rozpoczął w tym klasztorze studia filozoficzne. Ukończył je w 1966 roku i rozpoczął studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Franciszkanów w Katowicach-Panewnikach. Jeszcze jako alumn ukończył kurs duszpasterstwa głuchoniemych zorganizowany przez Diecezję Katowicką. Studia seminaryjne zakończył przyjęciem święceń prezbiteratu w dniu 24 czerwca 1970 roku.
Jako neoprezbiter objął stanowisko wikariusza parafialnego w Pakości (1970-1972). Potem został skierowany na równorzędne stanowisko do Poznania (1972-1976). Po ustąpieniu ze stanowiska wikariusza parafii, pozostał w Poznaniu jako rekolekcjonista, asystent Świeckiej Rodziny Franciszkańskiej i spowiednik (1976-1977). Następnie został przeniesiony do Opola jako rekolekcjonista i spowiednik (1977-1979). Kolejne placówki zakonne to Kobylin (1979-1980) oraz Wschowa (1980-1982), gdzie pracował jako misjonarz i rekolekcjonista.
Od 1982 do 1988 roku był proboszczem parafii w Pakości, na Kalwarii. W 1988 roku został skierowany do Częstochowy, gdzie podjął obowiązki wikariusza parafii pw. Świętych Piotra i Pawła, prowadzonej przez księży diecezjalnych. Jednocześnie rozpoczął organizowanie nowej parafii. Po miesiącu został powołany na proboszcza nowo utworzonej parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP. Dnia 19 marca 1991 roku wstąpił do erygowanej wtedy Prowincji św. Franciszka z Asyżu. W tym też roku objął urząd proboszcza parafii w Helu. W następnym roku został także proboszczem garnizonu w Helu, w stopniu kapitana WP. W 1992 roku wziął udział w rejsie zespołu okrętów Marynarki Wojennej RP do portów Cowes, Portsmouth i Cherbourg, przepływając 2500 mil morskich. Pracował na Półwyspie Helskim do 1997 roku.
Decyzją Kapituły Prowincjalnej w 1997 został przeniesiony do klasztoru w Jarocinie, gdzie przebywał do chwili śmierci.
