Dnia 24 maja 2008 r. w szpitalu w Gdańsku po długiej i ciężkiej chorobie odszedł po nagrodę do Pana nasz współbrat:
śp. o. Ireneusz Henryk Kitowski OFM
Dobry Jezu, a nasz Panie,
daj Mu wieczne spoczywanie!
***
Był synem Jana i Anny, zd Ptach. Urodził się 1.05.1941 r. w Wejherowie, w par. Trójcy Przenajświętszej, woj. pomorskie. Na chrzcie otrzymał imię Henryk. Miał siostrę Lucynę.
Po ukończeniu szkoły podstawowej w Wejherowie, wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego Franciszkanów w Kobylinie. Po ukończeniu IX kl. poprosił o przyjęcie do Prowincji pw. Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych-Franciszkanów. Życie zakonne rozpoczął 17.09.1960 r. nowicjatem w Osiecznej. Przyjął wtedy imię zakonne Ireneusz. Po roku spędzonym w tym klasztorze, dn. 01.10.1961 r. złożył tam swoje pierwsze śluby zakonne. Następnie kontynuował naukę w Niższym Seminarium w Kobylinie. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia seminaryjne, najpierw filozoficzne w Opolu (1963-1965), a potem teologiczne w Katowicach-Panewnikach (1965-1969). Po pierwszym roku teologii, 08.12.1966 r. złożył w Katowicach-Panewnikach śluby wieczyste. Święcenia prezbiteratu przyjął 18.06.1969 r. w Rybniku z rąk ks. bpa Herberta Bednorza.
Po święceniach pracował jako wikariusz parafialny najpierw w Rybniku (1970-1976), a potem w Chorzowie – Klimzowcu (1976-1981). W roku 1981, za zgodą przełożonych, podjął pracę duszpasterską w krajach języka niemieckiego. Był duszpasterzem w Sankt Poelten (1981-1985) i Maria Lanzendorf (1985-1987), duszpasterzem i wikarym domu zakonnego w Berchtesgaden (1987-1990), gwardianem i proboszczem w Sankt Poelten (1990-2002). Za zgodą definitorium Prowincji Wniebowzięcia NMP przeszedł do Prowincji św. Franciszka z Asyżu, do której został wpisany 14.05.1996 r. Dnia 17.11.2002 r. wrócił do Polski i został skierowany do klasztoru w Wejherowie. W tym domu przebywał w latach 2002-2006.
Od roku 2006 aż do śmierci należał do wspólnoty klasztoru w Gdańsku – Nowym Porcie.
